«کاریکاتور انتخابات » 

برداشت مادام العمر مجاهدین از امر انتخابات 

همه نیروهای سیاسی و ریشه دار و همچنین تمامی مردم فرهیخته و روشنفکر ایرانی چه در داخل و چه در خارج ایران طی حداقل ۴۰ چهل سال گذشته میدانند که در فرقه ها و احزابی که جامعه را به شکل دیکتاتوری رهبری هرگز در مناسبات خود انتخاباتی  نداشته و تنها تنها برای بزک و دوزک کردن چهره کریه فاشیستی وخود وانمود به این امر میکنند 

کشوری چون عراق که دهه ها با دیکتاتوری صدام حسین اداره میشد یا سازمان های فرقه چون مجاهدین که توسط مسعود رجوی هدایت می شد . از جمله چنین سیستم ها و کشور هایی هستند که هرگز ادعای دروغین آنان برای انتخاب و انتخابات دروغ و رای آزاد فریبی بیش نبوده است و تنها تنها برای فریب افکار عمومی دست به این خیمه شب بازی ها میزنند .

جالب تر آنکه در پناه این خیمه شب بازی ها درون متعفن و عقب مانده و ارتجاعی خود را ناخواسته بیرون میریزنند و آنچنان باعث ریشخند و ملعبه عالم و آدم میشوند که در هیچ کجای دیگر همانند آنرا شاهد نیستید .

از آن زمانی که مسعود رجوی در سال ۱۳۷۲ یادش افتاد رییس جمهور برای ایران البته در خاک عراق و زیر چکمه های صدام حسین برگزیند تا زمانی که بعد از خودش دنبال مسئول اول فقط آن هم توی زنان میگشت همیشه همیشه فقط یک قصد داشت .

اول اینکه خودش را دمکراتیک و آزادی خواه نشان دهد 

دوم اینکه تا جایی که امکان دارد درون متعفن و ارتجاعی خود مبنی بر انتصاب با زرورق انتخابات را بپوشاند .

بنابراین برای اجرای این مهم و اینکه از جهان آزاد عقب نماند دست به کارهایی میزد که آخرین نمونه اش را شما در مناسبات دیکتاتوری مسلک مجاهدین شاهد هستید .

شما نگاه کنید به فیلم های منتشر شده خود دستگاه تبلیغاتی مجاهدین که بقول خودشان انتخابات برگزار کرده اند حتی شده یک نفر مخالف یا حتی ممتنع در جمع  دو هزار نفره موجود نیست و این دقیقا نشان از منش و محتوای فرقه مجاهدین میدهد که کسی جرات مخالفت ندارد،  نه آنکه مخالفی نباشد و بعد هم منگول و عقب مانده همین را به نشانه انتخابات به نمایش میگذارد .

به این ترتیب تفکر عقب مانده و ارتجاعی هرگز یک مارک برای مجاهدین امروز به رهبری مریم رجوی نیست بلکه تعریف وضعیت و ماهیت جریانی است که میخواهد دیگران را گول بزند ولی باز هم آنقدر ارتجاعی است که قادر به پوشاندن همین موضوع هم نشده و از انتخابات « کاریکاتوری» ارائه میدهد که الحق برازنده و مبین وضع و حال امروزشان است .

طبق معمول از « مسعود رجوی » رهبری فکری و تاریخی آنان نه در عید و سال تحویل و نه در چنین انتخاباتی خبری نیست و چون همیشه غایب!؟ وادار به سکوت و خفقان اجباری از طرف از ما بهتران اجنبی شده است .

زندگی همچنان پیش می رود و در عصر آگاهی و اینترنت و ارتباطات هنوز هم هستند فرقه های عقب مانده دوران که سر در آخور وابستگی ، ادای دمکراسی و آزادی در آورده و به خیال خودشان « آلترناتیو دمکراتیک !» و «کانون استراتژیکی نبرد!» را یدک بکشند .

بنا به تجربه شخصی من در مجاهدین تنها دو ۲ معیار برای اداره امور مجاهدین در دستور کار هست .

دروغ و دروغگویی در «درون مناسبات » و ریا و تزویر در «بیرون مناسبات » ، این تنها راه نفس این جریان ضد ملی است که مدت هاست حنایش برای کسی رنگ ندارد . 

فرقه ماورای ارتجاعی مجاهدین 

و نمایش های فمنیستی 

روزگار مجاهدین بویژه پس از مریم رجوی تلخ تر از تلخ است ، کوس رسوایی و وابستگی عریان مجاهدین به قدرت های استعماری و دلبستگی های  آنان به شیوخ عرب سوسمار خور برای همگان  مشخص و مبرهن است .

حنای آنان بد جوری برای مردم ایران رنگ باخته است و شعار های پوچ و تو خالی مبارزه برای آزادی و تلاش برای رهایی مردم دیگر کمتر کسی را میفریبد و شعارهایی آن هم از نوع مجاهدین برای ایران و ایرانی دیگر هرگز کمترین تاثیری بر مردم ایران بویژه نسل جوان نداشته و ندارد.

در چنین شرایطی که سرباز های سالخورده و زیر پرچم مجاهدین متوسط سنی شان از پنجاه سال گذشته است و با پس گردنی از خاک عراق که مدعی بودند ، « کانون نبرد استراتژیکی»  !! آنان است اخراج شده و جملگی فقط و فقط چشمان شان به دست های قدرت استعماری برای مصرف کردن آنان است ، 

نمایش انتخاب و انتخابات ، آن هم در زیر دیکتاتوری رجوی ها که بیش از چهل سال در این فرقه  طول کشیده و اکنون نفس های آخر را میکشد بسا دیدنی است . 

سفره ای را  که برای رهبری این مناسبات ارتجاعی و عمیقا قرون وسطایی پهن کرده اند  فقط زنان نظر کرده مریم و مسعود رجوی حق داشته و دارند که بر سر آن نشسته و از آن بخورند و بچرند و به ریش یک دو جین مردان زندان رفته در زمان شاه قاه قاه بخندند و بعدش هم اسم اش را بگذارند رهبری نسل نوین و خزعبلات دیدنی و شنیدنی که فقط بدرد خودشان و مناسبات داخلی شان میخورد و بس .

در چنین مناسباتی از زنان ایرانی که به فضا رفته یا جایزه صلح نوبل را از آن خود کرده و حتی در میادین ورزشی افتخار برای ایران و ایرانی آفریده اند هرگز سخنی به میان نمی آید و هر گونه سخن گفتن از چنین پیشرفت هایی  به ظن آنان حمایت از جمهوری اسلامی تلقی میشود .

درخشش در صحنه های علمی فیزیک و ریاضی یا هنری و ورزشی برای رهبران مجاهدین راز مگو شمرده و تلقی میشود ، دهها زن کارگردان و بازیگر برجسته ایرانی خاری است که در چشم آنان میرود و جالب تر آنکه با این عقاید ارتجاعی مدعی رهبری زن و مرد ایرانی هم هستند و بواقع شرم خورده و حیا را قی کرده اند .

در عصر آگاهی و دانایی و درخشش هزاران زن در عرصه های اجتماعی ، علمی ، فرهنگی و فعالیت بی مانند در عرصه تکنولوژی و ارتباطات دیجیتال و بیش از نیم میلیون کانال تلگرام ، واتس آپ ، فیس بوک و اینستاگرام و.... دیگر هیچ گوشه تاریکی وجود ندارد که زن ایرانی قدرت خود را به نمایش نگذاشته باشد .

حالا یک گوشه ای از حیاط خلوت آمریکا ، وابستگان خوش نشین و دست چین شده آمریکایی که برای همگان شناخته شده هستند و آنقدر عقب مانده اند که هنوز هم  فکر میکنند موی زن ایرانی اشعه برای مردان دارد و در هزاره سوم هنوز جرات نکردند لچک به سر نداشته باشند ، چنین عقب ماندگانی برای زن و مرد ایرانی لغز میخوانند . 

براستی آنان و شخص مریم رجوی خودش را ملعبه و دلیل ریشخند مردم ایران نکرده است ؟ قطعا راهزنان آزادی و استقلال واقعی که با فریب و دروغ در صدد خاک پاشیدن به چشمان مردم ایران هستند آب در هاون میکویند و در خیال خود پنبه دانه را لپ لپ میخورند .

چرخش چراغ خاموش عربستان سعودی به سوی ایران 

در این تابستان گرم و کلافه کننده هیچ خبری مانند چرخش چراغ خاموش عربستان بسوی ایران برای مریم رجوی پریشان دل ، کلافه کننده تر نبوده است . خبری که چون پتک بر سازمان مجاهدین فرود آمده است .

سه ۳ نشریه معتبر آمریکایی به نام های « هافینگتن پست » ، « نشنال اینترست» و «بیزنس اینسایدر » بطور همزمان ضمن درج مقالاتی پیرامون چرخش خاموش و بی سر و صدا عربستان سعودی به سوی ایران جهت کاهش تنش ها  مطلب تهیه کرده و ضمن استقبال از این حرکت عربستان آنرا در منطقه پر آشوب خاورمیانه مثبت ارزیابی کرده اند .

البته شاید حوادث قطر در این زمینه و بخصوص حمایت دو قدرت منطقه ای ترکیه و ایران از حاکمان در قطر در این چرخش شرمگینانه موثر بوده باشد ولی در هر صورت این سر مجاهدین است که بی کلاه مانده است .

البته در دنیای وابستگی  چرخش های خاموش یا شرایط  غیر قابل پیش بینی  برای  نیروی سرد و گرم چشیده ای چون مجاهدین که تجربه صدام را هم در چنته دارد شاید قابل پیش بینی بود ، ولی نه اینقدر زود ! که حتی به فکر مجاهدین  هم نرسد!! .

میدانیم برای مریم رجوی با وجود تجربه ای چون صدام حسین وخاک عراق و زندان و قلعه و .... برای کل مجاهدین و بویژه خواب های پنبه دانه مسعود رجوی ، چرخش دولت ها و کشورها کما اینکه نیروها و سازمان ها کاملا قابل فهم ودرک است ، ولی این یکی چرخش آنچنان مثال زدنی است که میشود در کتاب معروف گینس هم آنرا نوشت 

خود سازمان مجاهدین پس از اشغال عراق توسط آمریکا و پیدا شدن سر و کله ارباب جدید خوب این موضوع را خوب به یاد دارد که چگونه رنگ عوض کرد بطوری که  در حد تیم ملی قادر به آموزش نیروهایی مانند خود  بوده و هست  و مهارت اینکه چطور میشود یک شبه رنگ که چه عرض کنم بلکه ماهیت عوض کرد و برای آمریکایی ها دامن پوشید و رقص بابا کرم هم کرد.

به هر صورت آبی که رفته نمی شود به جوی باز گرداند  و اکنون« محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان که کمتر از ۳ ماه پیش در خصوص کشاندن جنگ به داخل مرزهای ایران لغز سر میداد الان بگونه دیگر می گوید .

یا وزیر خارجه جوان و جویای نام عربستان که هر صبح دست و صورت نشسته یک موضع گیری داغ و آتشین علیه ایران میکرد و بعد مسافت تا میز صبحانه را برای صرف قهوه طی میکرد ، الان «ظریف» وزیر امور خارجه ایران را بغل هم میکند .به هر صورت گفتم کاری است که شده است و از دست مجاهدین هم کاری ساخته نیست!.

فقط شاید سال آینده دیگر از مقامات عالیرتبه امنیتی ال سعود در کارناوال های سالانه شان خبری نباشد و از الان فکری برای این چرخش شرمگینانه و خاموش بکنند و اگر شکایتی هم دارند بروند سراغ « مک کین » شاید او بتواند برایشان کاری کند .

حکایت وابستگی مانند درخت مو (انگور) است که شاید زیاد پخش شود و ریشه کند ولی ساقه اش بالا نمی آید و برگ هایش در همان روی زمین پخش شده و گاها مارهای سمی و سیاه زیر آن پناه میگیرند .

. مجاهدین هم دقیقا نقش همان مارهای سمی و مرموز را  در تاریخ ایران بازی میکنند و با پنهان شدن در زیر برگ های وابستگی سعی در پنهان کردن خود داشته و در همان حال دعوی آزادی برای مردم ایران را دارند .